تـدري كـل شـيعي يـنادي ياحسين         وبــيــه يـتـفـاخر ويــرفـع راســـه
والـيـريد الـجـنه تـشـفعله الـبـتول         گلــبـه لابــد يـرتـوي مــن كـاسـه
يَليِّ تزعل لو شفت نبچي الحسين         ومِـنْ يذكره الشيعي تعلى انفاسه
مـاأشـوفك تـغضب لـمبكه الـيهود         والـمـسـيحي اتـشـاركـه بـقـدَّاسه
شـلون مـانبچي ورسول الله بچاه         يــوم ضَـمَّـه ولـلـنحر هَــمْ بـاسـه
شَــرْد أگلــك وانـت گلـبك مـايلين         ويـستحيل الـصخر يـبدي احساسه
شلون مايكسر دليلي ابن الرسول         لا لـــه نــاصـر مــن وگع عـبَّـاسه
ظـل وحيد وزحفت لصوبه الألوف         واحـــد بـــآلاف صــعـب قـيـاسـه
جَـتَّـه سـهـام الـمـنيه اعـلـيه تـغير         ولــن سـهم شـك الـدليل وجـاسه
وِگَع طـود الـعِزْ على الغبره طريح         والـشـمر صــدره اعـتـلاه وداسـه
شـلون تـنشف دمـعة عيوني عليه         وادري بـيـه اشـلاگه وشگد قـاسه
ومـن تهل دمعات شيعي للطفوف         يــدري لـلـزهره بـدمـوعه واســه

يــدري لـلـزهره بـدمـوعه واســه
عرض القصيدة